Edytujesz Język proto-SAL (sekcja)

==== Wspólne cechy ====
W obu strukturach indykatory przypisywano raczej ''całym wyrażeniom związanym z rzeczownikiem'', aniżeli samemu rzeczownikowi. Przykład:
:<span style="border: 2px dashed #999900">Lixsu</span> sëm urusnë <span style="background:#999900">na</span> kurx-ërp-jë lëtu <span style="border: 2px dashed #FF3333">jënfu</span> <span style="background:#FF3333">ma</span> mi arpnë.
:''Owca bez wełna '''S3-IN''' widzieć-'''PAST'''-'''PERF.''' trzy koń '''DO3-IN''' na wzgórze''
:Owca bez wełny zobaczyła trzy konie na wzgórzu.

Jak widać, <span style="background:#999900">na</span> nie zostało umieszczone bezpośrednio po podmiocie (lixsu), ale po całej frazie rzeczownikowej (lixsu sëm urusnë). Nie staje się to jednak niezrozumiałe, bo zasady składniowe nakazują umieszczanie przymiotników i przysłówków ''po'' słowach, które opisują (patrz [[#Przymiotniki i przysłówki|tu]]). Przez to wiadomo, że ''sëm urusnë'' jest wyrażeniem opisującym predykat ''lixsu'', a nie jakąś osobną frazą, której trzeba by przypisać inny indykator. 

Faktyczna struktura składniowa części zdania i frazy czasownikowej zależała od konkretnego dialektu i poddawała się dynamicznym przemianom. Język proto-SAL szybko ewoluował, a rozwiązania gramatyczne doczekały się różnorakich innowacji. Stosunkowo często zmianie ulegało ułożenie elementów w obrębie frazy czasownikowej, mocno rozciągniętej w jedną stronę (co zresztą widać przy rozpisaniu u góry sekcji o składni). Markery trybów, aspektów i czasów przesuwały się, łączyły albo znikały.