Edytujesz Caer Ened (sekcja)

== Klimat ==
'''Siedmiorzecze''' obejmuje w większości rozległe i gęste lasy iglaste, a w mniejszym stopniu także liściaste i mieszane.

Południe '''Nyksohemerii''' graniczy z ciepłą [[Zatoka Hemerska|Zatoką Hemerską]], której prądy umożliwiają wzrost wysokich dębów, wpływając na całą Dwudolinę. Podążając na północ, masy powietrza ochładzają się, a śródkontynentalny krajobraz zyskuje przewagę lasów iglastych. W górskich partiach regionu, roślinność zachowuje piętrowość charakterystyczną dla większości gór kontynentu, karłowaciejąc, a następnie przechodząc w hale i turnie.

'''Pięciorzecze''', niebędące obecnie pod administracją Caer Ened, w swych kontynentalnych partiach, obejmuje podobny, lecz chłodniejszy klimat od północnej Nyksohemerii. Obszary najwyższych partii lasu uznaje się za część Wielkiej Tajgi, zawierającej, podobnie do kotliny, wielkie odmiany świerków, jednak o odmiennej strukturze korony. Rozdzielenie tych odmian datuje się na orogenezę wotańską. Nie opisano dotychczas prób ich krzyżowania, które mogłyby zadecydować o przynależności do jednego, bądź dwóch różnych gatunków, zatem taksonomia oparta jest jedynie na cechach analogicznych.
[[File:2023-09-13_02.35.34.png|thumb|300px|right|Caer Ened, Góry Czasu i Nyksohemeria z lotu ptaka<ref>prosimy o ignorowanie [[Ekencja|Ekencji]] w tle</ref>]]
Sama '''Kotlina Coronum Caeltar''' posiada silnie izolowany mikroklimat, będący pod cząstkowymi wpływami prądów ze wszystkich stron świata, z przewagą prądów Hemerskich, Gockich i Larawskich. Występują tu endemiczne odmiany wielkich świerków, a także liczne niezbadane krzewy, kwiaty i zioła. Poziom wód Nyksu i Hemery w kotlinie warunkowany jest nie tylko przez retencję skalną, lecz także w dużej mierze przez cykle konwekcyjne.

Para uchodząca z rzek, gleby czy przez transpirację roślinną ochładza się, skraplając by spaść jako deszcz zasilający rzeki. Głównym źródłem opadów w kotlinie jest skoncentrowana konwekcja lokalna, a także wielkie burze konwekcyjne, będące efektem mieszania się odmiennych prądów powietrznych nad kotliną. Gdy fronty wznoszące bądź opadające zatkną się z wiatrami z Siedmiorzecza, powodują występowanie zlokalizowanych komórek burzowych. Trudno przekraczalne dla wiatrów Coronum Caeltar kumuluje wiatry, które mogą cyrkulować dookoła pierścienia, by docierać do grani z wzmożoną prędkością. Szczególnie silny jest efekt wysokiej amplitudy termicznej, a także przeciwnych kierunków cyrkulacji. Są to cechy niektórych starć prądów Nyksohemerskich z Gockimi czy Larawskimi.

Burze częściowo wygasają wewnątrz bariery grani Coronum Caeltar, jednak mogą częściowo „odbijać się” spowrotem do Siedmiorzecza, w nieprzewidywalnych meteorologicznie kierunkach. Zjawisko kiełkowania pobocznych burz z cyklonu nie jest jednak nową obserwacją. W [[Mitologia caerenedzka|mitologii caerenedzkiej]] istnieje pojęcie Fontanny Anemosa:
{{Quote|[...] Łza jedynie Wotańska nad złamanym filarem spłynie, niczym fontanna [...]}}