Język caerenedzki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Mcseriopedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Created page with "'''Język caerenedzki''' - język używany w Caer Ened oraz podległym mu Nyksohemerii i Juksace. == Fonologia == Język caerenedzki ma na razie 19 głosek. Akcent jest ruchomy, najczęściej pada na pierwszą sylabę lub drugą od końca. === Samogłoski === Caerenedzki ma 6 samogłosek. {| class="wikitable" style="text-align: center;" ! !Przednie !Centralne !Tylne |- !Przymknięte |i | |u |- !Średnie |ɛ |ɘ |ɔ |- !Otwarta | |ä..."
 
mNie podano opisu zmian
Linia 92: Linia 92:
|d
|d
|/d/
|/d/
|karad
|carad
|-
|-
|e
|e
Linia 120: Linia 120:
|l
|l
|/l/
|/l/
|kil
|cil
|-
|-
|m
|m
Linia 156: Linia 156:
|`
|`
|/ɘ/, nic<ref>między samogłoskami</ref>
|/ɘ/, nic<ref>między samogłoskami</ref>
|'ker
|'cer
|}
|}


Linia 172: Linia 172:


Przykładowo:
Przykładowo:
:karad - budynek
:carad - budynek
:karad'''a''' - budować (czas teraźniejszy)
:carad'''a''' - budować (czas teraźniejszy)
:karad'''ar''' - czas przeszły
:carad'''ar''' - czas przeszły
:karad'''am''' - czas przyszły
:carad'''am''' - czas przyszły


Poza trybem oznajmującym wyróżnia się też rozkazujący. Doklejenie do formy bazowej końcówki '''ad''' daje imperatyw.
Poza trybem oznajmującym wyróżnia się też rozkazujący. Doklejenie do formy bazowej końcówki '''ad''' daje imperatyw.
Linia 204: Linia 204:


== Przykładowy tekst ==
== Przykładowy tekst ==
:'''Vreftar aradve igill ‘merevdi, tahtenvar kve tahore vresti.'''
[[File:Vreftar_aradve.mp3|300px|thumb|right|Nagranie tekstu]]
:'''Vreftar aradve igill ‘merevdi, tahtenvar cve tahore vresti.'''
:/'vrɛftar a'radvɛ 'igil ɘ'mɛrɛvdi tax'tɛnvar kvɛ ta'hɔre 'vrɛsti/
:/'vrɛftar a'radvɛ 'igil ɘ'mɛrɛvdi tax'tɛnvar kvɛ ta'hɔre 'vrɛsti/
:Był sobie wielki władca ludzi, podróżujący przez rozległe światy.
:Był sobie wielki władca ludzi, podróżujący przez rozległe światy.


:'''Han viraftar aradve karadi ker ‘vrefti merevdi heru hanehe arnhathi,'''
:'''Han viraftar aradve caradi cer ‘vrefti merevdi heru hanehe arnhathi,'''
:/xan 'viraftar a'radve 'karadi ker ɘ'vrɛfti mɛ'rɛvdi 'xɛru 'xanɛxe arn'xatxi/
:/xan 'viraftar a'radve 'karadi ker ɘ'vrɛfti mɛ'rɛvdi 'xɛru 'xanɛxe arn'xatxi/
:On stworzył wielkie budynki dla żywotów ludzi pod ich dachami
:On stworzył wielkie budynki dla żywotów ludzi pod ich dachami


:'''ha viraftar heredve tahered ker hanehe tenvi.'''
:'''ha viraftar heredve tahered cer hanehe tenvi.'''
:/xa 'viraftar hɛ'rɛdvɛ ta'xɛrɛd kɛr 'xanɛxɛ 'tɛnvi/
:/xa 'viraftar hɛ'rɛdvɛ ta'xɛrɛd kɛr 'xanɛxɛ 'tɛnvi/
:i stworzył długie drogi dla ich przemieszczania.
:i stworzył długie drogi dla ich przemieszczania.


:'''Hanve merv ha herv ved varedhe, ‘ker igill vreftad aradve amteret.'''
:'''Hanve merv ha herv ved varedhe, ‘cer igill vreftad aradve amteret.'''
:/'xanvɛ mɛrv xa 'xɛrv vɛd 'varɛdxɛ 'ɘkɛr 'igil 'vrɛftad a'radvɛ am'tɛrɛt/
:/'xanvɛ mɛrv xa 'xɛrv vɛd 'varɛdxɛ 'ɘkɛr 'igil 'vrɛftad a'radvɛ am'tɛrɛt/
:Jego wiedza i zręczność jest niemała, zatem władca niech żyje długi czas.
:Jego wiedza i zręczność jest niemała, zatem władca niech żyje długi czas.

Wersja z 14:32, 2 gru 2022

Język caerenedzki - język używany w Caer Ened oraz podległym mu Nyksohemerii i Juksace.

Fonologia

Język caerenedzki ma na razie 19 głosek.

Akcent jest ruchomy, najczęściej pada na pierwszą sylabę lub drugą od końca.

Samogłoski

Caerenedzki ma 6 samogłosek.

Przednie Centralne Tylne
Przymknięte i u
Średnie ɛ ɘ ɔ
Otwarta ä

Spółgłoski

Aktualnie caerenedzki ma 13 spółgłosek. Na upartego można doszukiwać się dodatkowych dwóch jako alofonicznych wariantów /s/ i /x/.

Wargowe Przedniojęzykowe Podniebienne Tylnojęzykowe
Nosowe m n
Zwarte t d k g
Szczelinowe f v s (z)[1] x (ɣ)[2]
Drżące r
Aproksymanty l j

Fonotaktyka

Język caerenedzki zdaje się dopuszczać sylaby o maksymalnie pięciu spółgłoskach (dwóch w nagłosie[3] i trzech w wygłosie[4]) i dwóch samogłoskach.

(C)(C)(V)V(C)(C)(C),

gdzie C to spółgłoska, a V - spółgłoska.

Transkrypcja łacińska

Litera Wymowa (IPA) Przykładowe słowo
a /a/ ard
c /k/ Caer Ened
d /d/ carad
e /ɛ/ tenv
f /f/ ferenva
g /g/ igerr
h /x/ arnhath
i /i/ Iosfor'ia
j /j/ Jucsac
l /l/ cil
m /m/ mernheth
n /n/ hrinve
o /ɔ/ tahor
r /r/ herv
s /s/ vrest
t /t/ teret
u /u/ heru
v /v/ merv
` /ɘ/, nic[5] 'cer

Gramatyka

Składnia

Język zdaje się stosować głównie szyk SVO (podmiot - orzeczenie - dopełnienie).

Rzeczowniki

Mają liczbę pojedynczą i mnogą. Liczba mnoga jest tworzona poprzez różne końcówki, najczęściej -i, rzadziej -s. Nie ma kategorii określoności ani rodzaju.

Istnieje pewna odmiana przez przypadki. Poprzedzenie rzeczownika apostrofem ', czytanym /ɘ/, funkcjonuje podobnie do polskiego dopełniacza.

Czasowniki

Istnieją trzy czasy gramatyczne - teraźniejszy, przyszły i przeszły. Tworzy się je poprzez dodawanie odpowiednich sufiksów do formy bazowej czasownika (często będącej rzeczownikiem).

Przykładowo:

carad - budynek
carada - budować (czas teraźniejszy)
caradar - czas przeszły
caradam - czas przyszły

Poza trybem oznajmującym wyróżnia się też rozkazujący. Doklejenie do formy bazowej końcówki ad daje imperatyw.

Przymiotniki i przysłówki

Tworzy się je poprzez dołączenie do rzeczownika końcówki -he, -ve lub -e (w zależności od poprzedzających ją głosek) i stawia się przed frazą, którą mają określać.

Zaimki

W tabelce osobowe i w nawiasach dzierżawcze. Odmienia się je jak przymiotniki i przysłówki.

Liczba pojedyncza Liczba mnoga
1 os. ran (ranve) rane (ranehe)
2 os. can (canve) cane (canehe)
3 os. han (hanve) hane (hanehe)

Przykładowy tekst

Plik:Vreftar aradve.mp3
Nagranie tekstu
Vreftar aradve igill ‘merevdi, tahtenvar cve tahore vresti.
/'vrɛftar a'radvɛ 'igil ɘ'mɛrɛvdi tax'tɛnvar kvɛ ta'hɔre 'vrɛsti/
Był sobie wielki władca ludzi, podróżujący przez rozległe światy.
Han viraftar aradve caradi cer ‘vrefti merevdi heru hanehe arnhathi,
/xan 'viraftar a'radve 'karadi ker ɘ'vrɛfti mɛ'rɛvdi 'xɛru 'xanɛxe arn'xatxi/
On stworzył wielkie budynki dla żywotów ludzi pod ich dachami
ha viraftar heredve tahered cer hanehe tenvi.
/xa 'viraftar hɛ'rɛdvɛ ta'xɛrɛd kɛr 'xanɛxɛ 'tɛnvi/
i stworzył długie drogi dla ich przemieszczania.
Hanve merv ha herv ved varedhe, ‘cer igill vreftad aradve amteret.
/'xanvɛ mɛrv xa 'xɛrv vɛd 'varɛdxɛ 'ɘkɛr 'igil 'vrɛftad a'radvɛ am'tɛrɛt/
Jego wiedza i zręczność jest niemała, zatem władca niech żyje długi czas.

Uwagi

  1. Alofoniczne do /s/, po innych dźwięcznych
  2. Alofoniczne do /x/, po innych dźwięcznych
  3. jak vr we vreftad
  4. np. w ards
  5. między samogłoskami

Zobacz też