Język ondrai

Z Mcseriopedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Język ønđrai (bardziej znany jako gówniański) - szkic języka stworzonego w listopadzie 2019 roku przez Tomka.

Był szybko zarzuconą (jakoś po półtorej godziny) próbą stworzenia języka dla Caer Ened, jeszcze w czasach, kiedy Maciek i Tomek planowali zbudowanie miasta wspólnie. Nie miał żadnych szans na przyjęcie się ze względu na skomplikowaną fonologię i mało intuicyjną gramatykę. Szybko został zapomniany. Szczerze mówiąc, byłem cały czas przekonany, że nie zostało po nim nic z wyjątkiem utartego zwrotu deprecjonującego państwo Izrael[1], który pełni funkcję inside joke'u. No i proszę, jak się zdziwiłem, przeglądając stare notatki. Toż to nawet trochę rozpisane było.

Językiem urzędowym Caer Ened został caerenedzki autorstwa Maćka.

Fonologia[edytuj | edytuj kod]

Samogłosek było siedem. Przednie miały rozróżnienie na zaokrąglone i niezaokrąglone.

Przednie Centralne Tylne
Przymknięte i y u
Średnie ɛ œ ɔ
Otwarta ä

Spółgłosek było łącznie 27.

Wargowe Przedniojęzykowe Podniebienne Tylnojęzykowe
Nosowe m n ŋ
Zwarte p t d k
Szczelinowe v θ ð
s z
ʂ
ɬ
x ɣ
Zwarto-szczelinowe ts
Drżące r
Aproksymanty l j

Do tego dochodziło sześć spółgłosek ejektywnych: p', t', k', θ', s' oraz tɬ'.

Transkrypcja łacińska[edytuj | edytuj kod]

Była, ale mi się jej nie chce rozpisywać. Ł jako /ɬ/ (zerżnięte z Nawaho), tł jako /tɬ/, Ŋ jako /ŋ/ (zerżnięte z saamskiego), þ jako /θ/ (zerżnięte z germańskich), đ jako /ð/. Ejektywy tworzone przez dodanie apostrofu po literze.

Gramatyka[edytuj | edytuj kod]

Szykiem miało być VSO (orzeczenie, podmiot, dopełnienie).

Vløgha liþat Radowid.
Być-1.OS ja-ERG. Radowid-ABS.
/'vlœɣa 'liθat ra'dovid/
Jestem Radowid.

Przypadki[edytuj | edytuj kod]

Ønđrai miał być chyba trójdzielny morfosyntaktycznie i liczyć 14 przypadków.

Nazwa przypadku Uwagi Końcówka
Absolutivus polecam zapoznać się z Wikipedią, to dość zawiłe -Ø (brak)
Ergativus jak wyżej[2] -(a)t
Dativus jak celownik -(a)k
Instrumentalis narzędnik -ak'
Locativus miejscownik (na zewn.)[3] -(a)þ'
Vocativus wołacz -(a)l
Intransitivus przeraża mnie umiejscowienie tak ważnego przypadku tak daleko w tyle -(a)t'
Allativus świadczy o ruchu w kierunku od czegoś -(a)p
Ablativus mówi o ruchu w kierunku do czegoś -(a)p'
Abessivus bez czegoś -(a)
Elativus miejscownik (wewn.)[4] -(a)þ
Essivus jako coś -as'
Possesivus chyba działa jak dopełniacz saksoński -(a)s
Pluralis fancy nazwa na liczbę mnogą... -(a)ts

Uwaga do tabeli - duża część tych przypadków nie została użyta ani razu. Sporość z tego pewnie została wzięta z listy przypadków z Wikipedii i dodana ad hoc, o czym świadczy chaotyczna kolejność. No i te końcówki są straszne, wszystkie się zlewają.

Inne[edytuj | edytuj kod]

Czasy miały być dwa, teraźniejszy i przeszły. Przeszły miał dodatkowo przyjmować aspekt - niedokonany i dokonany, wyrażane kolejno sufiksami -etł i -etł'.

Wprowadzono inkorporację słów jako metodę tworzenia przymiotników. Przypadkowo doprowadziło to do sporej syntezy języka, słowa zaczęły się robić troszkę makaroniaste.

Słownictwo[edytuj | edytuj kod]

Zachowało się kilka słówek. Ze złożenia wyrazów þ'løk (pol. centrum) i tsan (pol. miasto) powstało Þ'løktsan (częściej pisane Th'loektsan), oznaczające Caer Ened.

Vløgheþ Radowidat' manpap'atł'a.
/vlœɣeθ radovidat' manpap'atɬ'a/
być-3.OS Radowid-ERG. starość-kurwa-ABS.
Radowid to stara kurwa.

Jeden zwrot, yrgh izraelzatłanat', przeniknął z gówniańskiego do żargonu Schengen i stał się rzadkim zwrotem do używania w wakacje o 3 nad ranem.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Yrgh izraelzatłanat'!
  2. Nazwany ergatywem, a nie mianownikiem, bo dodaje sufiks.
  3. Uwaga zgodnie z notatkami. Prawdopodobnie zamieniony miejscami z Elativusem
  4. tak poświadczony w notatkach. Chyba zamieniony z instrumentalisem

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]