Język proto-SAL/Słownik
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Oto słownik języka proto–sztrylo–anwalo–lennawskiego wraz z tłumaczeniem słów na polski.
A[edytuj | edytuj kod]
- a – indykator podmiotu w 1 os.
- aj – indykator dopełnienia bliższego w 1 os.
- ak - dzień
- aki – wschód
- alënx – boleć
- alp – dwa
- altarp – dziesięć
- ams – piosenka
- anë – rzeka
- apë – rzeczka, potok
- arpnë – wzgórze
- as – który, która
- asjënx – rodzić
B[edytuj | edytuj kod]
- bëj – osiem
- bëmt – sześć
D[edytuj | edytuj kod]
- dap – partykuła optatywna
- dapx – chcieć
- dësx – biec
- durxu – pierścień
Ë[edytuj | edytuj kod]
- ëj – indykator dopełnienia dalszego w 1 os.
- ëkuvë – kwiat
- (ë)(n)pnë – miejsce
- ërp – kiedyś, w przeszłości
- ëpju – równina
- ës – z (czegoś)
- ëstënx – płynąć
- ësxip – jedzenie
- ëxla – ładunek
- ëxna – sto czterdzieści cztery
- ëxp – na (boku)
F[edytuj | edytuj kod]
- faxla – wóz
- fimrë – bóg
I[edytuj | edytuj kod]
- ilnu – ujście
- ins – na (spodzie)
- inx – ciągnąć
- ir – partykuła strony biernej
J[edytuj | edytuj kod]
- jal – partykuła pytająca
- jalx – pytać
- jamx – kochać
- jë – wtedy, wówczas, w tamtym momencie
- jëm – z, od
- jënfu – koń
- ju – w (środku)
K[edytuj | edytuj kod]
- kanpë – serce
- kem – partykuła negująca
- ki – wiele
- kulp – syn
- kurx – widzieć
L[edytuj | edytuj kod]
- la – indykator podmiotu w 2 os.
- laj – indykator dopełnienia bliższego w 2 os.
- lakënpnë – niebo
- lamx – myć
- lanx – żyć
- larënx – mówić
- las – ten, ów
- latj – żona
- lëj – indykator dopełnienia dalszego w 2 os.
- lëmi – powyżej
- lëns – poniżej
- lëri – dziewięć
- lëtu – trzy
- lëtër – czerń
- lëvi – przez (coś)
- lëxp – obok
- lëxtë – gwiazda
- linprë – kapłan
- lin – partykuła trybu abilitatywnego
- linx – móc
- litëm – dwanaście
- lixsu – owca
- lui - zachód
- lun – noc
- lus – to
- luvis – wtedy
M[edytuj | edytuj kod]
- ma – indykator dopełnienia bliższego w 3 os.
- mal – tył, z tyłu
- malp – jedenaście
- manpjë – królowa
- manprë – król
- manx – mieć
- marinx – jeść
- mësf – jabłko
- mi – na (wierzchu)
- mijax – miauczeć
N[edytuj | edytuj kod]
- na – indykator podmiotu w 3 os.
- nap – wioska, osiedle
- nëmi – smutek
- nëpjënx – prosić, modlić (się)
- ni – i
P[edytuj | edytuj kod]
- pasla – góra (dial. proto–lenn.)
- pësx – dać
R[edytuj | edytuj kod]
- ra – indykator dopełnienia dalszego w 3 os.
- rasë – przystań
- rë – człowiek
- rinpu – ciężar
- ru – chwila, trwanie
- rutnë – góra (dial. proto–mesztr.)
S[edytuj | edytuj kod]
- saxa – i, więc
- sëm – bez
- sëmu – cztery
- sën – partykuła trybu rozkazującego
- sënx – kazać
T[edytuj | edytuj kod]
- tanprë – pan, zwierzchnik
- tarp – pięć
- tasxu – kot
- taxi – radość
- tëj – partykuła kauzatywu
- tunslë – ubranie
- tusx – śpiewać
- tuv – sad
U[edytuj | edytuj kod]
- ulfu – szybkość
- unëpx – umierać
- unx – słyszeć
- up – jeden
- upnë – miasto
- urusnë – wełna
- us – co
- uvis – kiedy
V[edytuj | edytuj kod]
- val – przód, z przodu
- vëj – siedem
- vënx – rzec
- vëp – coś dużego; wielkość
- vutë – port, przystań
X[edytuj | edytuj kod]
- xënla – bułka
Z[edytuj | edytuj kod]
- zënp – ciepło
- zipx – dźwigać
- zurx – iść