Edytujesz Parówkóz

{{Książka
|bgcol=#FBF3DD
|tytuł=
|tekst=
Siedziałem sobie nad rzeką, parę metrów wyżej jakoś, na takim sporym betonowym nabetonie. Siedziałem i patrzyłem, jak woda płynie.
Niewiele wody upłynęło, a poczułem na plecach czyjś oddech.<br>
- Co tu robisz? - obiło mi się o uszy.<br>
- Czekam, aż się maj rozbucha - wyplułem.<br>
Zapadła cisza i trwała na tyle długo, że myślałem, że debata dobiegła końca, ale zaraz nie.<br>
- Nie ciepło ci tu, nie zimno?<br>
Absurd tej wypowiedzi wykręcił mi kark o dwie trzecie pi. Staksowałem swego rozmówczynię wzrokiem i doszedłem do wniosku, że analizuje mój wzrok.<br>
- Nie. Ciepło nie zimno.<br>
Zamilkłem. Ona nie odmilkła. Trwała bitwa na wzrok.<br>
Wyglądała. Lat miała jakoś ten, no. Dwadzieścia. Plub lus minus dwa.<br>
Ciekawe, na ile ja.<br>
W końcu się znudziłem i zwróciłem się znowu do rzeki. Woda zmieniła kolor na szybszy. Ładnie patrzeć. Wyczułem, że ktoś siada na nabetonie obok mnie. Uznałem za naruszenie.<br>
- Co ty robisz? - zapytałem z mocą.<br>
- Czekam, aż maj się rozkwita - umocniła mnie w mych domysław.<br>
- Mamy dużo ten, no - rzuciłem.<br>
- Wspólnego, też tak - złapała.<br>
Nigdy wcześniej nie poczułem, żeby mi się tak nad wodą. Zgubiłem się w rozmarzeniach.<br>
- Chciałabym być parą - rzekła wrzącym głosem.<br>
Zdziwiłem się.<br>
- Ja nie wiem - powolidziałem. - Nasączyłbym się wodki.<br>
Zaśmiała się.<br>
- Dziwny. Masz przed sobą, no, przecież.<br>
Złapałem się za nos.<br>
- No, niby, ale kamienie tam.<br>
Posmutniała nagle.<br>
- No tak.<br>
Teraz ja posmutniałem.<br>
- Nie, nie ten - próbowałem ją rozcieszyć - ja i tak cię lubię.<br>
Twarz jej pojaśniała, aż zmrużyłem oczy, ona z kolei nikogo nie zna.<br>
- Naprawdę?<br>
- Tak - odpowiedziałem zgodnie z.<br>
W jej oczach pojawiły się jakby kawałki rzeki.<br>
- Mimo kamienie? - spytała na dzieją.<br>
Odmimłem taktownie. Objęła mnie delikatesowo. Było to przyjemne. Było mi cieplej i mogłem znów patrzeć na wodę.<br>
Tak myślalem z początku. Potem poczułem wokół bioder rosnącą odpowiedzialność. Myślałem trochę jeszcze, aż Wymyśle.<br>
- Wiesz - zacząłem na początku - mam wóz.<br>
Uniosła zapłakane twarz i zapytała rozwolniająco:<br>
- Parowóz?<br>
Trudne pytanie. Trzeba wybrać typ wzwozu.<br>
- Tak - powiedziałem w końcu.<br>
Po chwilach znaleźliśmy się już w parowozie, ale trochę czułem, jakbyśmy tam już byli od zrazu.
}}

== o, PiS;; - ==
Apar<s>tam</s>entnie wykreślone 27 kwie 2023. Miasco powstania [[Breslau|śląskie]].

Powiada o miłości jaka miała nad rzeką Duna jedz. Znaczy, mogłaby, gdyby. Tak nigdy do tego nie szło. Ale tak sobie obrażałem, jakoś że miejsce aukcji gdzieś pod klatką, w kierunku pod nie-obwodnicą.

Po zdrowie z dzisiaj, bo jutro spieklerz.

A, i zwa jest ta, co ksiągi na [[MCSER.IO2|serze]]. Głupie, ale zoo stawiam dla jeno litości.

{{Książki}}