Edytujesz Język noteroncki (sekcja)

== Fonologia ==
Staronoteroncki:
{| class="wikitable" style="text-align: center;"
!
!Przednie
!Centralne
!Tylne
|-
!Przymknięte
|i
|
|u
|-
!Średnie
|ɛ
|
|o
|-
!Otwarta
| 
| ä
|
|}

Do tego występują dyftongi:
ai, ia, ɛi, iɛ, oi, io, ui, iu, oɛ, ɛo, ɛu, ou, au.

Zabronione dyftongi:
ua, uo, uɛ
{| class="wikitable" style="text-align: center;"
!
! Wargowe
! Przedniojęzykowe
! Podniebienne
! Tylnojęzykowe
! Laryngalne
|-
! Nosowe
|m
|n
|
|(ɴ)
|
|-
! Zwarte
|p pʰ b
|t tʰ d
|
|k kʰ g
|
|-
! Szczelinowe
|v
|s
|
|
|h
|-
! Drżące
|
|r
|
|
|
|-
! Aproksymanty
|
|l
|j
|
|
|}

Ze staronoteronckiego wyewoluowały dwa duże systemy: południowy - ''antarski'' lub ''noteroncki'', oraz drugi - północny, znany także jako ''pensudawski''.

Jedną z głównych cech rozróżniających te grupy jest odmienny przebieg przesuwki spógłoskowej dla zwartych bezdźwięcznych:

Noteroncki:<br>
pʰ, tʰ, kʰ -> f, s, x<br>
p, t, k -> zwykle bez zmian, mutacje w niektórych pozycjach

Pensudawski:<br>
pʰ, tʰ, kʰ -> p, t, k<br>
p, t, k -> f, s, x

Warto zastrzec, że mogę wypierdolić te przemiany w kosmos, jeśli uznam, że jednak są ble. Mogę też uznać, że jest więcej albo mniej dyftongów, inne samogłoski, dziwniejsze spółgłoski albo że Noterontczycy komunikują się, rzucając w siebie cegłami.

=== Transkrypcja ===
Noteroncki zapisywany jest alfabetem greckim. Litery alfabetu łacińskiego/IPA odpowiadają następującym literom alfabetu greckiego:<br>
'''Samogłoski:'''<br>
a - Αα<br>
e - Εε<br>
i - Ιι<br>
o - Οο<br>
u - Υυ<br>
'''Spółgłoski:'''<br>
m - Μμ<br>
n - Νν<br>
p - Ππ<br>
ph/pʰ - Φφ<br>
b - Ββ<br>
t - Ττ<br>
th/tʰ - Θθ<br>
d - Δδ<br>
k - Κκ<br>
kh/kʰ - Χχ<br>
g - Γγ<br>
v - Ύύ<br>
s - Σσς<br>
r - Ρρ<br>
j - Ιι<br>
l - Λλ

H jest zaznaczane na samogłoskach akutem lub grawisem. Przykładowo, jeżeli ''h'' poprzedza samogłoskę ''α'', to zapisywana jest ona ''ὰ''; gdy ''h'' następuje po ''α'', to zapis ma postać ''ά''.