Pennawia

**Pennawia**

Terytorium	Podrzędne Entferii
Stolica	Penna
Właściciel	Achernar296
Data powstania	22 kwietnia 2020

Pennawia to kraina należąca do Entferii, położona na południowy zachód od Centrum.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Pennawia jest rozległym półwyspem w południowej Esedii. Jej granicę lądową ze Skirnią umownie uznaje się na rzece Ern.

Terytorium można podzielić na dwie zasadnicze części. Główna jest południowo-zachodnia, stosunkowo równinna, o ciepłym jak na Esedię podzwrotnikowym klimacie, w której znajduje się stolica kraju - miasto Penna, a także Kynna. Drugą częścią są północno-wschodnie peryferia kraju, wyżynne i górzyste. Na znajdującym się tam Płaskowyżu Lejteńskim leży miejscowość Lejta.

W centrum Pennawii znajduje się zatoka, nazwana, cóż, Pennawską, będącą zalanym przez morze pradawnym kraterem po meteorycie. Na zachód od niej położony jest półwysep, na którym leży stolica kraju.

Na południowo-zachodnim półwyspie półwyspu leży Windrona, wieża strażnicza.

Pod Pennawią (konkretnie: pod Lejtą) znajduje się Arena. Oczywiście AU nic o tym nie wie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Za początek istnienia Pennawii można uznać wybudowanie pierwszej Wieży w zachodniej części terytorium 22 kwietnia 2020 roku. Tomek przejął tą ziemię jeszcze na podstawie bardzo starych podziałów mapy, według których należały do niego ziemie leżące w kierunku południowo-zachodnim względem macierzystej działki, Kornwalii.

Przez dłuższy czas jednak wieża była niezagospodarowana, a nawet nie do końca wykończona i mimo niewątpliwej okazałości (miała około 200 metrów wysokości) miała niewielką wartość. Więcej w Pennawii zaczęło się dziać dopiero po wybudowaniu winnicy w Kynnie po drugiej stronie zatoki. Niedługo później powstała druga winnica, ciut bardziej na północ, dająca zaczątek Lejcie.

25-29 czerwca 2021 miała miejsce terraformacja Pennawii, która wyrównała trochę równiny, naprodukowała wzniesień (wzgórza pod Windroną i Wieżą), a przede wszystkim rozciągnęła na cały kraj teksturyzację podłoża, ciepły kolor trawy (sawannowy) i ręcznie robione drzewka i trawę. Do 1 lipca powstały zabudowania w Kynnie, Windronie i Lejcie. W następnych dniach powstały mury Białej Wieży, a potem, 17 lipca, nowa Wieża. Stara, odsunięta na bok, dotrwała jednak do następnego roku, kiedy to 12 lutego 2022 została ostatecznie, po rzewnych pożegnaniach, rozebrana.

Cały czas, powoli i mozolnie, powstają zabudowania w Wieży, która nabrała charakter domu letniskowego względem Kornwalii, a także w Pennie, jak Bibliotheca Pennae, która pewnego dnia może będzie miała szczęście pochwalić się jakimiś ciekawymi zbiorami.

AU[edytuj | edytuj kod]

Początków dzisiejszej Pennawii należy szukać w okresie wielkiej kolonizacji, kiedy to na te tereny przypłynęli Noterontczycy. Pierwsza fala osadników napłynęła w I wieku n.e. Mieszkająca tu wcześniej ludność, której głównym ośrodkiem była Kynna, przejęła zdobycze cywilizacyjne przybyszów, a także ich obyczaje i język, który na przestrzeni wieków nabrał cech odróżniających go od mowy metropolii na południowym wybrzeżu Morza.

Centrum cywilizacyjnym kraju od czasu kolonizacji była leżąca w pobliżu ważnych szlaków morskich Penna, w której władzę objęli książęta, podporządkowujący sobie z czasem terytoria aż po Ern. Z czasem zaczęli być oni tytułowani Magami. Nazwa rzekomo miała się wziąć od alchemicznych zapędów członków jednej z dynastii, która rządziła w Pennie - os Marain. Dynastia ta znana jest także z wybudowania w stolicy istniejącej do dziś książecej rezydencji, Białej Wieży.

Pennawia znajduje się w interesującym położeniu geopolitycznym - wpół w zasadzie każdej drogi morskiej na Morzu Południowym, przy jednoczesnym odgrodzeniu górami od północy. Dzięki całkiem sporej flocie kraina jest bardzo bezpieczna, kwitnie w niej kultura i nauka, którą Pennijczycy uznają za kontynuację najlepszych tradycji i osiągnięć cywilizacji starożytnych Południa.

Pennawia jest cenionym eksporterem win. Słynie także ze świetnych łowisk.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Charakterystyczne dla budownictwa Pennawii jest zastosowanie kwarcu, a także bruku, kamienia i kamiennych cegieł. Teksturyzacja jest bardzo silna, widoczna jest również chaotyzacja (przede wszystkim w wioskach na wschodzie).