Nyks

Z Mcseriopedia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Nyks
Terytorium Caer Ened (Nyksohemeria), Siedmiorzecze
Europa, Jarmark
Hansburg
Niemcy
Właściciel Maciek[1], Michał[2], Patryk[3]
Długość 1430 m[4]
1700 m[5]
1890 m[6]
Źródło Coronum Caeltar
Ujście Zatoka Centralna

Nyks (stgr. νῠ́ξ - noc) - rzeka w środkowej Esedii, jedna z najdłuższych na kontynencie.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Nyks w dolinie Caer Ened

Nyks jest najdłuższą rzeką Siedmiorzecza. Pewnych trudności nastręcza jednoznaczne określenie, gdzie dokładnie znajduje się źródło rzeki. Dokonano kilku różnych pomiarów długości. Ze źródła wypływającego z południowo-zachodniej strony Ard Al-Terra do ujścia w Zatoce Centralnej Nyks mierzy 1890 metrów, z czego 1430 stanowi część nyksohemerska (tj. od wypłynięcia spod Coronum Caeltar z powrotem na powierzchnię).

Razem z Hemerą tworzy Dwudolinę Nyksohemerską. Jest jedyną rzeką, która przepływa przez trzy różne federacje.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Przepływa przez Caer Ened, gdzie miesza wody z Hemerą w Przełomie Cyrkularnym. Następnie pod skałami Coronum Caeltar przepływa do Nyksohemerii, gdzie wpadają do niego trzy duże dopływy (wszystkie prawe). Mija strażnicę nyksohemerską; na jego brzegach leżą nieco dalej Jarmark i Europa. W tej okolicy wpada doń Irda. Na końcu Nyks przecina ziemie Patryka i mając Hansburg po prawej, a Niemcy po lewej stronie wpada do Zatoki Centralnej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ujście Nyksu

Nyks nie jest naturalnie wygenerowaną rzeką, ale w dużej mierze został osadzony - przynajmniej mniej więcej - w istniejących korytach i wąwozach dawnych rzek. Mowa o części nyksohemerskiej; Nyks na górnym odcinku (w dolinie Caer Ened) został zaplanowany niezależnie od dawnego ukształtowania terenu.

Podstawę dzisiejszego środkowego i dolnego biegu rzeki dały trzy niezależne cieki wodne. Pierwszym z nich jest Irda, której dawne ujście (czy, bardziej precyzyjnie, fragment od Jarmarku w dół) pokrywa się z dzisiejszą końcówką Nyksu. Drugim była nienazwana rzeka, która wpływała od północy do jeziora na Nyksie, a potem przedostawała się na wschód i znajdowała ujście w Zatoce Hemerskiej. Trzecią część stanowił wąwóz ciągnący się na północ aż pod obecne Coronum Caeltar, w różnych miejscach wypełniony wodą w różnym stopniu.

Pierwszą terraformację Nyksu przeprowadził Maciek między 9 a 13 czerwca 2020. Polegała ona na połączeniu trzech ww. rzek w jedną. Rzeka pobujała się tak przez półtora roku, do stycznia 2022, kiedy usypano Góry Nocy i odpowiednio poprawiono koryto rzeki. W marcu podciągnięto ją pod zbocza Coronum Caeltar. W ciągu roku utworzono dopływy rzeki, steksturyzowano jej dorzecze i pokryto je roślinnością. Stworzono także podziemne połączenie Nyksu ze źródłami w środku doliny Caer Ened.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. większość długości
  2. dolny bieg
  3. ujście
  4. od wypływu spod Caeltar
  5. od Przełomu Cyrkularnego
  6. od źródła pod Ard Al-Terra
Geografia Esedii
Góry
Morza i oceany
Rzeki