Język noteroncki

Język noteroncki — język używany w centralnej i wschodniej Antarii (w miastach noteronckich) oraz w Pensudawii.

Określenie język noteroncki jest dosyć nieprecyzyjne. Odnosić się ono może zarówno do używanego w pierwszych wiekach n.e. języka zwanego czasem staronoteronckim, będącym niegdyś lingua franca we wschodniej części Morza Liliowego, jak i wywodzących się od niego, bliskich sobie języków nowo- (lub średnio-) -noteronckiego oraz pensudawskiego (uważanych przez niektórych za dialekty jednego języka, zwanego - o zgrozo - również noteronckim). Artykuł opisuje głównie język staronoteroncki, który mimo ewolucji w nowe języki jest ciągle używany jako język wernakularny i naukowy w wielu regionach Esedii i Antarii.

Strona jest w chuj rozkopana i tak se będzie wisieć.

Fonologia

Staronoteroncki:

	Przednie	Centralne	Tylne
Przymknięte	i		u
Średnie	ɛ		o
Otwarta		ä

Do tego występują dyftongi: ai, ia, ɛi, iɛ, oi, io, ui, iu, oɛ, ɛo, ɛu, ou, au.

Zabronione dyftongi: ua, uo, uɛ

	Wargowe	Przedniojęzykowe	Podniebienne	Tylnojęzykowe	Laryngalne
Nosowe	m	n		(ɴ)
Zwarte	p pʰ b	t tʰ d		k kʰ g
Szczelinowe	v	s			h
Drżące		r
Aproksymanty		l	j

Ze staronoteronckiego wyewoluowały dwa duże systemy: południowy - antarski lub noteroncki, oraz drugi - północny, znany także jako pensudawski.

Jedną z głównych cech rozróżniających te grupy jest odmienny przebieg przesuwki spógłoskowej dla zwartych bezdźwięcznych:

Noteroncki:
pʰ, tʰ, kʰ -> f, s, x
p, t, k -> zwykle bez zmian, mutacje w niektórych pozycjach

Pensudawski:
pʰ, tʰ, kʰ -> p, t, k
p, t, k -> f, s, x

Warto zastrzec, że mogę wypierdolić te przemiany w kosmos, jeśli uznam, że jednak są ble. Mogę też uznać, że jest więcej albo mniej dyftongów, inne samogłoski, dziwniejsze spółgłoski albo że Noterontczycy komunikują się, rzucając w siebie cegłami.

Gramatyka

Rzeczowniki

Rzeczowniki odmieniają się przez liczby - pojedynczą i mnogą, przypadki (jest ich cztery), rodzaje (istnieją dwa) i określoność.

Formalnie istnieją dwa rodzaje gramatyczne, ale związanych z nimi wzorców deklinacji jest cztery. Rodzaje męski i żeński mogą być albo żywotne, albo nie. Do tej pierwszej kategorii wpadną ludzie, zwierzęta czy inne istoty o znanej płci, z kolei do drugiej cała reszta (kamienie, kwiotki, chmurki i inne mikroprocesory).

Przypadki są cztery - mianownik, biernik, celownik i dopełniacz. Wzorzec odmiany:

Przypadek		Odmiana męska		Odmiana żeńska		Odmiana męskoosobowa		Odmiana żeńskoosobowa
		Liczba pojedyncza	Liczba mnoga	Liczba pojedyncza	Liczba mnoga	Liczba pojedyncza	Liczba mnoga	Liczba pojedyncza	Liczba mnoga
Mianownik		-Ø	-ma	-Ø	-ne	-Ø	-(C)a(SYL)*	-Ø	-(C)e(SYL)*
		elapho ελαφο chłopiec	elaphoma ελαφομα chłopcy	lohthe λόθε dziewczyna	lohthene λόθενε dziewczyny	lome λομε kamień	lotame λοταμε kamienie	kehthe κέθε jabłko	kenehthe κενέθε jabłka
Biernik		-a	-mai	-i	-nei	-a	-(C)a(SYL)i	-i	-(C)e(SYL)i
	indef.	elaphoa ελαφοα chłopca	elaphomai ελαφομαι chłopców	lohthei λόθε dziewczynę	lohthenei λόθενει dziewczyny	lomea λομεα kamień	lotamei λοταμει kamienie	kehthei κέθει jabłko	kenehthei κενέθει jabłka
	def.	elapha ελαφα	elaphamai ελαφαμαι	lohthi λόθι	lohtheni λόθενι	loma λομα	lotami λοταμι	kehthi κέθι	kenehthi κενέθι
Celownik		-(a)on	-mVon	-(e)on	-n(e)on	-o(SYL)on	-(C)a(SYL)on	-o(SYL)on	-(C)e(SYL)on
	indef.	elaphaon ελαφαον chłopcu	elaphomaon ελαφομαον chłopcom	lohtheon λόθεον dziewczynie	lohtheneon λόθενεον dziewczynom	lomeon λομεον kamieniowi	lotameon λοταμεον kamieniom	keohtheon κεόθεον jabłku	kenehtheon κενεθεον jabłkom
	def.	elaphon ελαφον	elaphomon ελαφομον	lohthon λόθον	lohthenon λόθενον	lomon λομον	lotamon λοταμον	keohthon κεόθον	kenehthon κενέθον
Dopełniacz		-(a)os	-m(a)os	-(e)os	-n(e)os	-o(SYL)os	-(C)a(SYL)os	-o(SYL)os	-(C)e(SYL)os
	indef.	elaphaos ελαφαος chłopca	elaphomaos ελαφομαος chłopców	lohtheos λόθεος dziewczyny	lohtheneos λόθενεος dziewczyn	lomeos λομεος kamienia	lotameos λοταμεος kamieni	keohtheos κεόθεος jabłka	kenehtheos κενέθεος jabłek
	def.	elaphos ελαφος	elaphomos ελαφομος	lohthos λόθος	lohthenos λόθενος	lomos λομος	lotamos λοταμος	keohthos κεόθος	kenehthos κενέθος

Ponadto sporo wzorców odmian pozwala na zaznaczenie określoności danego rzeczownika. Dzieje się to poprzez asymilację niektórych samogłosek.

Przykładowo, -a jest końcówką biernika liczby pojedynczej rodzaju męskiego. Słowo elapho oznaczające chłopca w bierniku będzie mogło przybrać jedną z dwóch form:

• elaphoa - chłopiec-ACC.-INDEF. - (widzę) jakiegoś chłopca
• elapha - chłopiec-ACC.-DEF. - (widzę) tego chłopca

Najczęstsza jest pierwsza z form.

Czasownik

Wszystkie bezokoliczniki jak dotychczas kończą się na -a.

Czasowniki odmieniają się ze względu na rodzaje, żywotność (analogicznie do rzeczowników), czasy, aspekty, tryby i strony. Brak odmiany przez liczby.

Dam ją kiedy indziej, bo mi się teraz nie chce.

Przymiotnik

Odmiana przez przypadki, tylko przez przypadki, nic więcej, nie trzeba się martwić.

Przypadek	Końcówka	Przykład
Mianownik	-i -ι	kimini κιμινι piękny
Biernik	-in -ιν	kiminin κιμινιν pięknego
Celownik	-ion -ιον	kiminion κιμινιον pięknemu
Dopełniacz	-oi -οι	kiminoi κιμινοι pięknego

Przymiotniki stawiane są za rzeczownikiem.

Przykładowe przymiotniki odczasownikowe:

• λαμα - mówić
• λαμανι - mówiony
• λαμεανι - mawiany
• λαμαυνι - mówiący
• λαμεαυνι (λαμειαυνι) - mawiający.