Caer Ened
| ||
| Terytorium | podrzędne Federacji Maćka | |
| Stolica | Caer Ened | |
| Właściciel | AlkanNaczelny | |
| Data powstania | 23 kwietnia 2020[1] 27 grudnia 2020[2] | |
| Typ | Wielkie księstwo | |
Caer Ened, oficjalnie: Wielkie Księstwo Caer Ened) - państwo obejmujące Dwudolinę Nyksohemerii oraz kotlinę Coronum Caeltar, gdzie znajduje się jego stolica - miasto o tej samej nazwie. Należy do Federacji Maćka i jest uznawane za administracyjnie niezależne od reszty tej federacji[3].
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Pod bezpośrednią jurysdykcją Caer Ened znajduje się większość dorzecza Nyksu i Hemery, za wyjątkiem niezbadanych dolin w Górach Czasu (do których państwo rości sobie prawa), a także z pominięciem Doliny Irdy i ujścia Nyksu. W ambicjach terytorialnych Wielkiego Księstwa znajduje się również Pięciorzecze, jednakże ekspansja spowolniona jest z przyczyn administracji rozwijających się zaledwie obecnych ziem imperium, a także przez bariery geograficzne. Z tego powodu również, północna część Siedmiorzecza jest słabo określona w caerenedzkiej dyplomacji.
Za granicę stolicy uznaje się okrężny łańcuch Coronum Caeltar, zwieńczony najwyższym szczytem kontynentu, Ard Al-Terra, zwanym Dachem Świata. Odpływ wód z kotliny na południe umożliwiają skalne przełomy Nyksu i Hemery, rozdzielające się za Przełomem Cyrkularnym w sercu regionu. Połączeniem stolicy z resztą Wielkiego Księstwa jest wąski przełom górniczy, przebijający się poniżej przełęczy Bramy Czasu. W części Nyksohemerskiej, wody głównych rzek Dwudoliny ograniczają wpływ administracji na wyższe partie Gór Czasu. Na południu państwo graniczy z tErenem, Rusią i Atlantydą.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki i nazwa[edytuj | edytuj kod]
Historia miasta sięga listopada 2019 roku, kiedy pojawiły się pierwsze, nieśmiałe propozycje budowy czegoś dużego gdzieś z dala od Centrum. Był to jeszcze okres, kiedy MCSER.IO2 hostowane było na Aternosie. Z początku miasto miało powstawać jako wspólny projekt Maćka i Tomka.
W tamtym czasie ukuta została nazwa Caer Ened. Była ona trzecią propozycją, po Caer aep Midard Maćka oraz Th'loektsan Tomka. Pierwszy człon nazwy - caer - pochodzi z walijskiego i oznacza warowne miasto, a ened wzięto z języków elfickich Tolkiena[4]; słowo ma znaczenie centrum, środek. Nazwa oddaje centralne położenie miasta na mapie świata.
Początek prac związanych z Caer Ened nadszedł w drugiej połowie kwietnia 2020 roku. Serwer został przeniesiony na nowy, wydajniejszy hosting. Zainstalowane pluginy pozwalały na terraformację. 23 kwietnia rozpoczęto usypywanie gór Coronum Caeltar.
27 grudnia 2020 wydano Akt Utworzenia Księstwa Caer Ened.
MU[edytuj | edytuj kod]
Początkowe dzieje Caer Ened i historię jego podboju (wyprawy Meredusa przez Nyksohemerię na północ) barwnie opisuje Dziennik Podróży na Daleką Północ.
Geologia[edytuj | edytuj kod]
Obszary terytorialne Caer Ened obejmują część Płyty Praesedyjskiej, w tym obszary dwóch orogenez, w okresie między Erą Wysp, a Erą Praesedii. Starszą z nich była orogeneza praesedyjska, w której złączyły się dwie płyty dryfujące. Nowszą była orogeneza wotańska, w której przyspieszone ruchy górotwórcze, wywołane zderzeniem Komety Wotana z centralną Praesedią, ukształtowały dzisiejsze Coronum Caeltar i Góry Czasu.
Wspomniane łańcuchy w większości składają się z trzech wariantów skalnych – jasnej, ciemnej i pośredniej, których barwy są wynikiem zróżnicowania mineralnego pierwotnych płyt tektonicznych. Odpowiadają one odpowiednio obszarom Gór Dnia, Gór Nocy i Coronum Caeltar. Ostatni z nich zawiera bardziej zróżnicowaną gamę mineralną niż pierwsze dwa razem wzięte, o silnie zjednoliconej mikrostrukturze, tworząc barwy w pośrednich odcieniach – szarości. Przypomina ona niepełny stop rud i opiłków różnych metali. W składzie znajdziemy zarówno twarde granity czy skały wulkaniczne, jak i porowate wapienie.
Czyni to skaliste gleby pierścienia odżywczym medium roślinnym, zapobiegającym wypłukiwaniu próchnicy i zachowującym przepuszczalność dla wody. Uznaje się to za jedną z przyczyn występowania wysokiej roślinności na wyższych partiach górskich niż zazwyczaj, a także obecności endemicznych wielkich świerków po obu stronach Caeltar. Skały łańcucha Coronum Caeltar zawierają trzy kluczowe właściwości, kształtujące retencję wody i umożliwające wzrost takowej flory:
- mają wysoką retencję, utrzymując długoterminowo większe zapasy wody na wyższych partiach górskich
- uwalniają wodę w sytuacji osuszania gleb
- są przenikliwe dla frakcji piaskowych i próchniczych
Klimat[edytuj | edytuj kod]
Siedmiorzecze obejmuje w większości rozległe i gęste lasy iglaste, a w mniejszym stopniu także liściaste i mieszane.
Południe Nyksohemerii graniczy z ciepłą Zatoką Hemerską, której prądy umożliwiają wzrost wysokich dębów, wpływając na całą Dwudolinę. Podążając na północ, masy powietrza ochładzają się, a śródkontynentalny krajobraz zyskuje przewagę lasów iglastych. W górskich partiach regionu, roślinność zachowuje piętrowość charakterystyczną dla większości gór kontynentu, karłowaciejąc, a następnie przechodząc w hale i turnie.
Pięciorzecze, niebędące obecnie pod administracją Caer Ened, w swych kontynentalnych partiach, obejmuje podobny, lecz chłodniejszy klimat od północnej Nyksohemerii. Obszary najwyższych partii lasu uznaje się za część Wielkiej Tajgi, zawierającej, podobnie do kotliny, wielkie odmiany świerków, jednak o odmiennej strukturze korony. Rozdzielenie tych odmian datuje się na orogenezę wotańską. Nie opisano dotychczas prób ich krzyżowania, które mogłyby zadecydować o przynależności do jednego, bądź dwóch różnych gatunków, zatem taksonomia oparta jest jedynie na cechach analogicznych.
Sama Kotlina Coronum Caeltar posiada silnie izolowany mikroklimat, będący pod cząstkowymi wpływami prądów ze wszystkich stron świata, z przewagą prądów Hemerskich, Gockich i Larawskich. Występują tu endemiczne odmiany wielkich świerków, a także liczne niezbadane krzewy, kwiaty i zioła. Poziom wód Nyksu i Hemery w kotlinie warunkowany jest nie tylko przez retencję skalną, lecz także w dużej mierze przez cykle konwekcyjne.
Para uchodząca z rzek, gleby czy przez transpirację roślinną ochładza się, skraplając by spaść jako deszcz zasilający rzeki. Głównym źródłem opadów w kotlinie jest skoncentrowana konwekcja lokalna, a także wielkie burze konwekcyjne, będące efektem mieszania się odmiennych prądów powietrznych nad kotliną. Gdy fronty wznoszące bądź opadające zatkną się z wiatrami z Siedmiorzecza, powodują występowanie zlokalizowanych komórek burzowych. Trudno przekraczalne dla wiatrów Coronum Caeltar kumuluje wiatry, które mogą cyrkulować dookoła pierścienia, by docierać do grani z wzmożoną prędkością. Szczególnie silny jest efekt wysokiej amplitudy termicznej, a także przeciwnych kierunków cyrkulacji. Są to cechy niektórych starć prądów Nyksohemerskich z Gockimi czy Larawskimi.
Burze częściowo wygasają wewnątrz bariery grani Coronum Caeltar, jednak mogą częściowo „odbijać się” spowrotem do Siedmiorzecza, w nieprzewidywalnych meteorologicznie kierunkach. Zjawisko kiełkowania pobocznych burz z cyklonu nie jest jednak nową obserwacją. W mitologii caerenedzkiej istnieje pojęcie Fontanny Anemosa:
[...] Łza jedynie Wotańska nad złamanym filarem spłynie, niczym fontanna [...]
Ustrój i dyplomacja[edytuj | edytuj kod]
Wielkie Księstwo Caer Ened jest monarchią harmoniczną, w której pełnia władzy skoncentrowana jest na osobie monarchy i jego doradcach (sześciu Ministrach). Tworzą one Radę[6], odpowiedzialną za utworzenie i utrzymanie stabilności państwa, a także za jego rozwój. Ministerstwa wchodzące w skład Rady Ministerialnej (wraz z ich Ministrami) to:
- Ministerstwo Rolnictwa (Altos),
- Ministerstwo Rzemiosła i Handlu (Egeos),
- Ministerstwo Administracji (Rataon),
- Ministerstwo Kultury i Rozrywki (Eufora),
- Ministerstwo Nauki i Mistycyzmu (Matera i Astra), będące w ścisłej relacji.
Oficjalnym tytułem urzędowym władcy Caer Ened jest Meredus Ards-terhe’igill Hrinve fel Arnhathvresar (z caerenedzkiego, Pan Gór Czasu Stojący na Dachu Świata). Wersja skrócona tytułu służy rozróżnieniu epok historycznych w rozwoju państwa, obecnie brzmiąca Arigill Meredus (Wielki Książę / Arcyksiążę Meredus), a wcześniej, w epoce Wyprawy na Północ – Igill Meredus (Książę Meredus).
Dyplomatycznie, Caer Ened jest silnie izolowane, z oczywistych przyczyn geograficznych. Młode państwo jest w słabej integracji z wsią Hemren na południu Nyksohemerii, które w pełni uznaje administrację Wielkiego Księstwa, jednak prowadzi niską (choć niezerową) wymianę handlową i osadniczą. Podobnie niska, choć pozytywna, jest współpraca z sąsiadami, jak Ruś czy Atlantyda. Stosunki z tErenem są neutralne.[7][8][9]
Najbliższym krokiem w rozwoju politycznym państwa jest harmonizacja, obejmująca ustanowienie stabilnej gospodarki, administracji i nauki. Reintegracja i rozwój Nyksohemerii są następnym warunkiem ekspansji Wielkiego Księstwa Caer Ened, a także podjęcia dyplomacji z państwami zachodu i północy.
Gospodarka i handel[edytuj | edytuj kod]
Rolnictwo stolicy Caer Ened jest samowystarczalne, podobnie jak Hemren położonego na południowym krańcu państwa. Obecnie, handel produktami rolnymi poprzez Nyksohemerię jest opłacalny tylko w przypadku towarów luksusowych, jak suszone owoce, bakalie, zioła, przyprawy czy alkohol. Produkcja rolna miasta opiera się na zbożu, warzywach i owocach krzewowych (także dzikich).
Hodowla zwierząt obejmuje kozy i owce, spędzające większość czasu na halach górskich w postaci wypasu stałego, a także niewielką populację koni, wykorzystywanych w transporcie. W lasach prowadzone są łowy, nieznacznie wpływające na pozyskiwanie mięsa, skóry i futra; podobna administracja leśna prowadzona jest w Hemren, które w znacznym stopniu jest osadą rybacką, działającą przy wybrzeżu Zatoki Hemerskiej.
Leśnictwo obejmuje wyręb lasów pod zabudowę i szlaki transportowe, a także nadzór szkółek leśnych i populacji zwierzyny łownej. Obróbka drewna obejmuje w większości pracę tartaku w zachodniej części stolicy, a także procesy barwienia i impregnacji.
Przemysł budowlany opiera się również na kamieniołomie w okolicy tartaku, a także bardzo ograniczonym imporcie materiałów z południa.
Jednymi z mniej rozwiniętych sektorów gospodarki w Caer Ened są obecnie górnictwo i hutnictwo, które zapewniają niewystarczającą produkcję i obróbkę węgla oraz stali.
Handel wewnętrzny w stolicy odbywa się za pośrednictwem rynku o rosnącym zapleczu kupieckim. Transport pomiędzy odległymi krańcami Wielkiego Księstwa rozwija się dużo wolniej, jednak z czasem umożliwiając istnienie szlaku kupieckiego przez Trakt Nyksohemerski. Obecnie łączący lądowo stolicę, Hemren i sąsiadującą Ruś, w przyszłości ma rozwinąć infrastrukturę w dwudolinie, obejmującą posterunki handlowe i porty, a także stworzyć fundamenty nowych szlaków na zachód.
Niska populacja Caer Ened przyczynia się do jego obecnie niskiego indeksu ekonomicznego. Państwo staje się jednak stopniowo samowystarczalne i uznać je można za jeden z rozwijających się krajów Esedii, zaczynający przyciągać nowych osadników z południa.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Brama do miasta - tunel podziemny -
Tzw. sprytnymost
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Usypanie szkicu piaskowego Coronum Caeltar
- ↑ Utworzenie Księstwa Caer Ened
- ↑ Mowa tu nie tylko o Rusi i Atlantydzie, lecz także o ziemiach przynależnych w Pięciorzeczu, niebędących jeszcze pod administracją Caer Ened według MU.
- ↑ Trudno powiedzieć dokładnie, którego. Internetowy słownik podaje ened jako formy z prymitywnego elfickiego lub telerinu (co jest nieco dziwne, bo to niszowe języki jak na Śródziemie). Sindarin, nieco popularniejszy, ma w słowniku podobną formę (enedh)
- ↑ prosimy o ignorowanie Ekencji w tle
- ↑ Nie mylić z Radą Najwyższą MCSER.IO2
- ↑ Oficjalnie każdy ma claimy w tErenie.
- ↑ Caer Ened przekazało tErenowi niegdyś ziemniaka, który został pozostawiony po tEreńskiej stronie mostu przy Strażnicy, jednak ten pewnie już zgnił
- ↑ Nie został wspomniany tutaj Chanat, który ma claimy na całej Esedii, w tym Caer Ened, ponieważ tag przestał istnieć